Strafrecht und
Owi-Recht
Verkehrsstrafrecht:
Verbotene Kraftfahrzeugrennen
Een Pflichtverteidiger is geen gekozen raadsman (Wahlverteidiger), maar een Strafverteidiger, die door de rechter in een geval van "notwendige Verteidigung" in de zin van § 140 StPO aan de verdachte wordt toegewezen. De verdachte kan daarbij zijn voorkeur voor een bepaalde Verteidiger kenbaar maken.
De Pflichtverteidiger kan rechtstreeks bij de Duitse Staat declareren. Mocht de verdachte onverhoopt veroordeeld worden, dan zal deze de voorgeschoten kosten alsnog op de veroordeelde verdachte verhalen; behoudens wanneer het jeugdstrafrecht is toegepast. De Pflichtverteidiger mag trouwens ook bijkomende financiële afspraken met de verdachte maken.

Nicht erlaubtes Kraftfahrzeugrennen (§ 315d StGB)

Duitsers zijn een autominnend volk; sommigen overdrijven het echter. Helemaal idolaat van filmen zoals 'Fast and Furious' menen sommigen op de Duitse Autobahnen, maar ook op de Bundesstraßen en zelfs in binnensteden, de topsnelheid van hun auto of motor op de proef te moeten stellen. Dergelijke krachtmetingen leiden steeds vaker tot zware ongevallen, waarbij niet alleen materiële schade kan ontstaan, maar ook al de nodige gewonden en zelfs doden onder de coureurs en onschuldige passanten zijn gevallen.
In 2017 heeft de Duitse wetgever gemeend hieraan paal en perk te moeten stellen, en wel door deze 'nicht erlaubte Fahrzeugrennen' expliciet strafbaar te stellen: § 315d StGB. Hiermee is dit feit uit de Ordnungswidrigkeiten (eenvoudige overtredingen, waaraan als hoofdstraf een geldboete gekoppeld is) gehaald; het is een strafbaar feit geworden, en kan zelfs met gevangenisstraf bestraft worden.
§ 315d StGB: Nicht erlaubtes Kraftfahrzeugrennen
(1) Wer im Straßenverkehr
1.
ein nicht erlaubtes Kraftfahrzeugrennen ausrichtet oder durchführt,
2.
als Kraftfahrzeugführer an einem nicht erlaubten Kraftfahrzeugrennen teilnimmt oder
3.
sich als Kraftfahrzeugführer mit nicht angepasster Geschwindigkeit und grob verkehrswidrig und rücksichtslos fortbewegt, um eine höchstmögliche Geschwindigkeit zu erreichen,
wird mit Freiheitsstrafe bis zu zwei Jahren oder mit Geldstrafe bestraft.
(2) Wer in den Fällen des Absatzes 1 Nummer 2 oder 3 Leib oder Leben eines anderen Menschen oder fremde Sachen von bedeutendem Wert gefährdet, wird mit Freiheitsstrafe bis zu fünf Jahren oder mit Geldstrafe bestraft.
(3) Der Versuch ist in den Fällen des Absatzes 1 Nummer 1 strafbar.
(4) Wer in den Fällen des Absatzes 2 die Gefahr fahrlässig verursacht, wird mit Freiheitsstrafe bis zu drei Jahren oder mit Geldstrafe bestraft.
(5) Verursacht der Täter in den Fällen des Absatzes 2 durch die Tat den Tod oder eine schwere Gesundheitsschädigung eines anderen Menschen oder eine Gesundheitsschädigung einer großen Zahl von Menschen, so ist die Strafe Freiheitsstrafe von einem Jahr bis zu zehn Jahren, in minder schweren Fällen Freiheitsstrafe von sechs Monaten bis zu fünf Jahren.
Strafbaar is:
  • op de eerste plaats degene die een dergelijk Fahrzeugrennen initieert c.q. organiseert;
  • dan natuurlijk degene die als bestuurder daaraan deelneemt;
  • maar ook, en dat is nogal omstreden, degene die als bestuurder met een motorvoertuig aan het verkeer deelneemt en daarbij roekeloos en met niet aangepaste snelheid, althans in strijd met de verkeerssituatie ter plaatse, een zo hoog mogelijke snelheid probeert te bereiken.
Onder de laatste categorie bestuurders valt ook de bestuurder die alleen, dus zonder mededinger, even probeert de hoogste snelheid uit zijn machine te halen. En ook degene die voor de politie op de vlucht slaat.
Voor een verdachte en Verteidiger ontstaan door deze ruime opzet van de Straftatbestand, hoe vreemd dat wellicht ook klinkt, wel weer mogelijkheden om de verdediging zo in te richten, dat een Einstellung, vrijspraak of behoud van de Fahrerlaubnis, niet per definitie onbegonnen werk is. Mits de verdachte het aan hem ten laste gelegde feit uiteraard niet al uitgebreid heeft toegegeven, of ander bewijs (zoals een getuige, een snelheidsmeting, (eigen) beeldmateriaal, een deskundigenbericht, etc.) geen andere conclusie toelaat.
In zaken waarin geen twijfel mogelijk is over de vraag of in het voorkomende geval daadwerkelijk sprake is van een 'verbotenes Kraftfahrzeugrennen' komt het nagenoeg altijd tot een Haupttermin, en dus tot een mondelinge behandeling ter terechtzitting. In dat soort gevallen is namelijk (zelfs) de Duitse rechtsorde, en zeker de gewone burger, ernstig geschokt. De kans dat bij een straatrace eventueel doden of gewonden vallen is immers zeer reëel. De hoofd- en bijstraffen kunnen dan ook zeer fors zijn.
Ligt een echte race niet direct voor de hand, of is deze moeilijk bewijsbaar, is het mogelijk dat de zaak wordt afgedaan middels een Strafbefehl. Bij afweging van de goede en kwade kansen van de zaak, zou de verdediging desgewenst dus ook op een dergelijke wijze van afdoening kunnen aansturen. Bij een Geldstrafe tot 90 Tagessätze zou dat zelfs geen gevolgen hoeven te hebben voor een Nederlandse Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG).
Een Einstellung (sepot) ligt bij verdenking van een straatraces weliswaar wat minder voor de hand, maar kan uiteraard ook beproefd worden. De daaraan gekoppelde Auflage zal echter weer in overeenstemming zijn met de ernst van het feit.

Strafmaat

Strafmaat: Freiheitsstrafe ... bis zu 10 (!) Jahre oder Geldstrafe.

Daarnaast kunnen ook andere maatregelen volgen:

Bij de meer eenvoudigere zaken bedraagt de hoogte van de Geldstrafe toch gauw zo'n 2-3 netto maandinkomens, en de duur van de ontzegging 6-12 maanden, plus natuurlijk de bijkomende kosten. Daarnaast kan het leiden tot een ongeschiktheid om als bestuurder aan het verkeer deel te nemen en derhalve tot een verplichte MPU, met eventueel een dito verkeerscursus. En ... bij Nederlanders: het informeren van het CBR.
De kosten van de strafzaak
Houdt U er rekening mee dat een verdachte in Duitsland in beginsel de kosten van zijn verdediging zelf dient te dragen. En U dient erop bedacht te zijn, dat U geen beroep kunt doen op het Nederlandse systeem van gefinancierde rechtsbijstand (‘toevoeging’). Meer informatie vindt U hier.
Heeft U nog vragen? Laat het ons weten via het contact-formulier.
Schweigen ist Gold!
Bent U in Duitsland aangehouden, dan heeft U minimaal de navolgende rechten:

  • U heeft een recht om te zwijgen. Maak hier dus goed gebruik van, en zeg niets met betrekking tot de zaak zelf, ook niet als U voorgehouden wordt dat het maar om een kleinigheidje gaat. Alles kan immers tegen U gebruikt worden; ook informele uitlatingen;
  • maak wel Uw (juiste) identiteit bekend als hierom gevraagd wordt;
  • maak gebruik van Uw recht op juridische bijstand; ook in Duitsland kennen ze een soort piketdienst;
  • U heeft altijd het recht op vrije advocaatkeuze. Uw advocaat (= Verteidiger) moet U in principe zelf betalen, tenzij door de rechter een Pflichtverteidiger wordt aangewezen. Maar maak ook dan Uw voorkeur gelijk kenbaar, want het wisselen van Pflichtverteidiger kan moeilijk zijn, en iedere Verteidiger kan als Pflichtverteidiger worden aangewezen.

Meer informatie over het Duitse strafrecht vindt U in de brochure ‘Gearresteerd in Duitsland’ van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.