Vervalst vaccinatiebewijs: in BRD strafbaar vanaf 24.11.2021

Wie in Duitsland vóór 24.11.2021 bij een apotheek een vervalst vaccinatiebewijs heeft overgelegd, teneinde aldus een QR-code te bemachtigen, mag in zijn handen knijpen: door een onoplettendheid van de wetgever was een dergelijk handelen namelijk niet strafbaar. Tot 24.11.2021 werd in zo'n geval veelal een geval van Urkundenfälschung (valsheid in geschrift) aangenomen. Zulks echter ten onrechte. Een vaccinatiebewijs is namelijk een medisch document; strafbaar onder de speciale delictsomschrijving is slechts degene die een dergelijk document (zelf) namaakt, of bij een medische beroepsbeoefenaar of verzekeraar overlegt, teneinde daaruit enig voordeel te trekken. Een apotheek valt echter niet onder de speciale delictsomschrijving: onder de speciale regeling is een apotheek slechts een private marktpartij. Op de generieke regeling van de Urkundenfälschung kon overigens evenmin worden teruggevallen; er bestaat immers een speciale regeling voor medische documenten.
Per 24.11.2021 is voormelde omissie c.q. deze maas in de wet trouwens verholpen.

eKantonrechter en digitalisering strafproces

Vandaag, 17 oktober 2013, start bij de Rechtbanken Rotterdam en Oost-Brabant een proef, waarbij de processtukken digitaal aan de Kantonrechter kunnen worden voorgelegd. Zulks moet overigens wel met wederzijdse goedkeuring plaatsvinden. Voordeel: uitspraak in beginsel binnen 6 weken na aanbrengen, en natuurlijk de digitale afwikkeling van een en ander. Na een gewenste mondelinge behandeling bij ‚Comparitie van Partijen’ volgt de uitspraak binnen 8 weken.
Daarnaast wil de overheid het strafproces digitaliseren. Deze wijziging van het strafprocesrecht gaat vermoedelijk in op 01.01.2016, en houdt in dat de partijen in een strafproces op digitale wijze, en via een beveiligde webportal, processtukken kunnen uitwisselen.

Onrechtmatige publicatie beeldmateriaal

Het in strijd met de Richtlijnen van het Parket-Generaal in Den Haag publiceren van beeldmateriaal van verdachten op een eigen website van de politie Friesland heeft ertoe geleid, dat een bekennende winkeldief, die zichzelf na het zien van de beelden op internet had aangegeven, door de Politierechter is vrijgesproken. De opsporingsmethode zou in casu onrechtmatig zijn volgens de behandelend Politierechter.
Volgens de Richtlijnen moet namelijk bij het plaatsen van camerabeelden van verdachten toestemming worden verzocht aan een Hoofdofficier van Justitie. Delegatie van die beslissingsbevoegdheid is enkel toegestaan aan een Officier van Justitie. In casu was die bevoegdheid echter - in strijd met de Richtlijnen - gedelegeerd aan een politiefunctionaris. En dat mag dus niet volgens de rechter.

Diefstal en heling data?

Demissionair minister Opstelten wil diefstal en heling van data strafbaar stellen. Een nobel, doch moeilijk streven. De huidige diefstal- en helingartikelen voldoen namelijk niet. Volgens vaste jurisprudentie is voor diefstal noodzakelijk dat de rechthebbende de beschikking over zijn eigendom verliest. Bij diefstal van data en gegevens is dat echter (meestal) niet het geval: de eigenaar/rechthebbende kan gewoon met zijn data blijven werken, tenzij de ‚dief’ de data vernietigd of beschadigd heeft. Heling kan intussen alleen maar bij goederen. Data c.q. gegevens zijn echter geen goederen in strafrechtelijke zin. Momenteel is diefstal en heling van data dus in feite nog niet strafbaar.